De student beheerst vlot de rekentechnieken aangeleerd in Calculus 1 zoals de verschillende integratietechnieken en Calculus 2 zoals integratie in meer dimensies, krommen in Euclidische ruimten en partiële differentiatie. De student kan de begrippen uit Calculus 2 zoals richtingsafgeleide en gradiënt berekenen en interpreteren. 

1. De student beheerst het werken met vectorwaardige functies en kan deze gebruiken om een gepaste coördinatentransformatie toe te passen. Hij kan hiermee op een wiskundige manier banen en oppervlakken beschrijven in twee en drie dimensies.

2. De student beheerst het werken met cartesische, cylindrische en sferische coördinaten in een reële 3-dimensionale ruimte.

3.De student kent de notie van dubbele en drievoudige (eigenlijke en oneigenlijke) integraal en kan deze berekenen in

verschillende coördinatenstelsels. Hij begrijpt de onderlinge samenhang alsook de betekenis van de methoden en kan deze

hanteren in toepassingen.

4.De student kent de notie van scalair veld en van vectorveld, alsook van conservatief veld. Hij weet wat een lijnintegraal

en een oppervlakintegraal is. Hij kan deze noties berekenen en gebruiken in toepassingen zoals o.a. de berekening van

oppervlakte en flux. Hij weet wat het belang hierbij is van begrippen zoals enkelvoudige samenhang, oriëntatie, rand.

5.De student kent de noties van gradiënt- en van rotationeel vectorveld , alsook van divergentie en kan deze berekenen

zowel in cartesische, cylindrische als sferische coördinaten. Hij kent en begrijpt de stelling van Green in het vlak, de

divergentiestelling in 3-ruimte en de stelling van Stokes. Hij begrijpt het verband tussen deze stellingen en kent

toepassingen ervan.

6.De student kent, zowel in het Nederlands als in het Engels, de benaming van de relevante noties betreffende de

hierboven beschreven materie.