De student heeft inzicht in de basisbegrippen van de wiskunde en heeft rekenvaardigheden bij het toepassen hiervan. Dit omvat onder andere: limieten- , (partiële) afgeleide -, Taylorontwikkeling - en integratie van functies. Rekenen met complexe getallen (behandeld in Calculus 1).

De student begrijpt en kan toepassen: principes van de klassieke mechanica zoals de wetten van Newton, arbeid en energie, potentiële energie en behoud van energie (behandeld in Mechanica).

De student begrijpt en kan toepassen: basisbegrippen van kans en kansverdelingen (niveau secundair onderwijs) zoals gemiddelde en variantie van continue verdelingen.

De student begrijpt en kan werken met reële functies in meerdere reële veranderlijken, in het bijzonder met partiële afgeleiden (behandeld in Calculus 2).

De student heeft rekenvaardigheden met betrekking tot golfbegrippen zoals: frequentie, golfgetal, voortplantingssnelheid en fouriertransformatie (behandeld in Optics)

De student is vertrouwd met de kwantummechanische golffunctie en zijn statistische interpretatie voor een ééndimensionaal, niet-relativistisch, conservatief systeem.
De student weet hoe fysische observabelen in de kwantummechanica worden voorgesteld en kan verwachtingswaarden hiervan berekenen.
De student kent de betekenis van het onzekerheidsprincipe van Heisenberg.
De student is vertrouwd met de tijdsevolutie van kwantumsystemen, scheiden van veranderlijken en kent het begrip stationaire toestand.
De student kan de Schrödingervergelijking oplossen voor eenvoudige potentiaalputten.
Voor de harmonische oscillator kan de student vlot werken met creatie en annihilatie operatoren.
De student kent het verschil tussen gebonden en niet-gebonden toestanden en kan hiermee rekenen.