De student begrijpt, spreekt en schrijft Algemeen Standaardnederlands in contexten die dat vereisen.

De student weet dat de academische wereld zo'n context is.

Het opleidingsonderdeel bestaat uit twee grote delen. Elk deel beslaat een kwartiel.

In het eerste deel leer je wat een goede van een slechte schrijfstijl onderscheidt. Met 'taalgevoel' heeft dat niets te maken, met inzicht in een handvol vuistregels wel. Over die vuistregels krijg je dus expliciete, directe instructie.

En om te oefenen: schrijf- en herschrijfopdrachten waarin je die vuistregels toepast. De inhoud hoef je nooit zelf te bedenken. Die krijg je van je docent: meestal een opiniërende of populair wetenschappelijke tekst. Gaandeweg worden de opdrachten langer en krijgen ze een steeds open karakter. Je gaat dus steeds autonomer schrijven.

Over je schrijfwerk krijg je collectief feedback. Die is zo gestructureerd dat je leert je eigen redacteur te zijn.

In het tweede deel krijg je model-presentaties te zien. Je leert om te beginnen dat een goede presentatie niet zonder de regels voor goed schrijven kan: anders krijg je een slechte presentatie.

Je krijgt een drieledige opdracht. (1) Produceer een goed geschreven stuk van circa 500 woorden over de inhoud van een van de model-presentaties. (2) Geef aan wat je uit die model-presentatie leert over hoe je je eigen presentatiestijl kan verbeteren. (3) Help een medestudent bij de redactie van diens schrijfwerk. Lever daarbij het bewijs dat je in deel 1 van het opleidingsonderdeel een gemeenschappelijke taal hebt ontwikkeld die tekstkwaliteit bespreekbaar maakt.

Bij het uitvoeren van die opdracht volg je een stappenplan dat het hele proces stuurt. Er is bij elke stap in dat plan mogelijkheid tot individuele feedback. Op die manier leer je ook bij langer en uitdagender schrijfwerk je eigen redacteur te zijn. Wat presenteren betreft, leer je je eigen regisseur te zijn.