De student is vertrouwd met wiskundige basisbegrippen en hun, veelal economische, toepassingen. Voorbeelden zijn : bewijstechnieken, impliciet afleiden, optimalisatieproblemen (functies in 1 veranderlijke), enkelvoudige integralen, differentiaalvergelijkingen (bv logistische groei), rijen en reeksen, complexe getallen, eigenwaarden en eigenvectoren van een matrix, stochastische matrices,...

De student kan werken met functies in meerdere veranderlijken en heeft inzicht in enkele sleutelresultaten die toelaten met dergelijke functies te werken. In het bijzonder heeeft de student kennis van representaties van dergelijke functies, continuiteit en afleidbaarheid, partiële afgeleiden, kettingregel, lineaire benaderingen. De student kan functieonderzoek uitvoeren en kan de stellingen aantonen waarop dergelijk functieonderzoek steunt, ihb kan de student extrema zoeken zowel zonder als met beperkingen in het domein. De student kent de basis van integratie van functies in meerdere veranderlijken, zowel voor eigenlijke als oneigenlijke integralen.