De student beheerst vlot de rekentechnieken aangeleerd in Calculus 1 zoals de verschillende integratietechnieken en Calculus 2 zoals integratie in meer dimensies, krommen in Euclidische ruimten en partiële differentiatie. De student kan de begrippen uit Calculus 2 zoals richtingsafgeleide en gradiënt berekenen en interpreteren.

1. De student beheerst het werken met vectorwaardige functies en bijbehorende begrippen zoals de Jacobiaanse matrix. Hij kent en begrijpt enkele bijhorende resultaten zoals de impliciete functiestelling en de inverse functiestelling. Hij kan dit toepassen om coördinatentransformatie en banen en oppervlakken (zowel parametrisch als impliciet) op een wiskundige manier te beschrijven in twee en drie dimensies.

2. De student beheerst het werken met cartesische, cylindrische en sferische coördinaten in een reële 3-dimensionale ruimte.

3. De student kent de notie van dubbele en drievoudige (eigenlijke en oneigenlijke) integraal en kan deze berekenen in verschillende coördinatenstelsels. Hij begrijpt de onderlinge samenhang alsook de betekenis van de methoden en kan deze hanteren in toepassingen.

4. De student kent de notie van scalair veld en van vectorveld, alsook van conservatief veld. Hij weet wat een lijnintegraal en een oppervlakintegraal is. Hij kan deze noties berekenen en gebruiken in toepassingen zoals o.a. de berekening van oppervlakte en flux. Hij weet wat het belang hierbij is van begrippen zoals enkelvoudige samenhang, oriëntatie, rand.

5. De student kent de noties van gradiënt- en van rotationeel vectorveld , alsook van divergentie en kan deze berekenen zowel in cartesische, cylindrische als sferische coördinaten. Hij kent en begrijpt de stelling van Green in het vlak, de divergentiestelling in 3-ruimte en de stelling van Stokes. Hij begrijpt het verband tussen deze stellingen en kent toepassingen ervan.

6. De student kent, zowel in het Nederlands als in het Engels, de benaming van de relevante noties betreffende de hierboven beschreven materie.